شکلگیری و گسترش تاریخ شفاهی در ایران مدیون دو موضوع انقلاب اسلامی و جنگ بوده است. بسیاری از مراکز تاریخ شفاهی در ایران با محوریت این دو موضوع تأسیس شده و عمدۀ مصاحبههای تاریخ شفاهی بر پایۀ این دو محور اساسی انجام شدهاست. در ایران برخلاف بسیاری از دیگر مراکز تاریخ شفاهی در دنیا اساس کار بر چاپ و انتشار و نه آرشیو مصاحبههای انجامشده در این زمینه گذاشته شده و در همین راستا بسیاری از مصاحبههای تاریخ شفاهی در مراکز مرتبط منتشر شدهاست. در این مقاله به بررسی جایگاه تدوین در ارائۀ تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی در ایران پرداخته میشود. سؤالهای مقاله عبارتاند از:1. مؤلفههای تدوین خوب در تاریخ شفاهی چیست؟ 2. انواع تدوین در تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی چگونه است؟ 3. شاخصههای تدوین در تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی چیست؟ 4. آیا امکان استانداردسازی در روش تدوین تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی وجود دارد؟ رویکرد مقاله تحلیلی ـ انتقادی است و با بررسی کتابهای تاریخ شفاهی در ایران سعی میشود تا ضمن روششناسی انواع تدوینهای صورتگرفته، مؤلفههای ساختاری آنها استخراج شود و با مشخصشدن نقاط ضعف و قوت در این کتابها، پیشنهادهایی در راستای شاخصههای تدوین خوب در تاریخ شفاهی بهمنظور انجام پژوهشهای کاملتر در آینده داده شود. یافتههای پژوهش نشان میدهد که استاندارد خاصی درزمینۀ تدوین تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی وجود ندارد و سیاستهای سلیقهای و سازمانی مهمترین مؤلفههای تدوین هستند. کلیدواژهها: تاریخ شفاهی؛ انقلاب اسلامی؛ مؤلفههای تدوین؛ استانداردهای تدوین؛ مراکز تاریخ شفاهی.